List Czytelnika: „Z tym problemem idź pan do prezesa MPK…”

„Pragnę opisać przykry incydent, który spotkał mnie w tramwaju linii 2, przystanek Estakada, w sobotę 12 marca 2022 r. o godz. 10.45, tramwaj o numerze bocznym 626. Pani prowadząca tramwaj, w powodu braku możliwości kontynuowania jazdy tramwaju, skontaktowała się z osobą dyżurującą na zajezdni, informując ją, że „zjedzie na dołek”. Przebieg rozmowy motorniczej z dyżurnym ruchu było słychać w pojeździe. 

„Szanowna” prowadzącą pojazd, otworzyła kabinę i oznajmiła, że jest awaria i pasażerowie muszą opuścić tramwaj. Wtedy powiedziałem, że jeśli jedzie dalej, to ja mogę wysiąść na ostatnim przystanku. Wtedy „szanowna” pani stwierdziła podniesionym głosem, że: „jeśli nie opuszczę pojazdu to wezwie straż miejską na mój rachunek”. „Szanowna” motornicza dodała, że to jest awaria podobno zagrażająca życiu i drugi raz oznajmiła, że wezwie straż miejską na mój koszt. Odpowiedziałem jej, że ja wezwę policję. 
Na moje zapytanie o komunikację zastępczą, motornicza odpowiedziała, że: „z tym problemem mam iść do prezesa MPK”. Pani weszła do kabiny i opuściła zasłonki, a może to była kapsuła ratunkowa? Po paru minutach odjechała. 
Teraz gwoli ścisłości. W wypadku awarii zagrażającej życiu, nie wolno uruchamiać pojazdu. To jak w takim razie można jechać przez aleję Pokoju, gdzie ruch prawie o każdej godzinie jest dość duży?
Warto tej osobie przypomnieć, że straż miejska na mój koszt nie interweniuje, chyba że wywołam fałszywy alarm, co w opisanym wypadku nie miało miejsca.
Co do komunikacji zastępczej – niech ta motornicza sobie uzmysłowi, że prezes to nie portier, obowiązują procedury spotkań. 
Jako jeden z ostatnich bardzo starych pracowników dobrego MPK, proszę o wyciągnięcie odpowiednich konsekwencji służbowych względem pracownicy miejskiego przewoźnika oraz wysłanie pracowników na „kurs komunikatywności z pasażerami”. 
O wynikach postępowania proszę poinformować Tygodnik 7 dni, bo z pewnością i inni pasażerowie, chętnie poczytają o praktykach stosowanych przez MPK wobec „niegrzecznych” – delikatnie mówiąc – pracowników.

Stały pasażer i czytelnik.”