7dniObiecałem w poprzednim numerze, że wrócę do oglądu Częstochowy po dwóch latach nieobecności w mieście. I odkąd obiecałem intensywnie gromadzę spostrzeżenia, dokonuję ich selekcji, coś odrzucam, coś dodaję, pozbywam się uwag emocjonalnych, szukam niezbędnego dystansu i… za cholerę nie wiem co z tym zrobić, jak ująć sprawę prosto i przystępnie.
Muszę przyznać, że całkiem bezradny jestem. No może nie tak całkiem, bo temat zasadniczy jest, pisał o nim Jarek Kapsa w poprzednim numerze, delikatnie jednak, ekologicznie i trochę romantycznie – jak to Jarek. Broniłem się przed tym, nie chciałem poruszać tematu dróg, bo to nieco już nudne i ograne. Trzeba jednak trafu, że podczas trzytygodniowego niemal pobytu sporo jeździłem po mieście i za każdym razem, gdym wracał strudzony do domu odruchowo szukałem jakiegoś leku na uspokojenie. Jeśli spojrzę na sprawę w szerszym kontekście – powiedzmy: pielgrzymkowo – turystycznym – refleksje o częstochowskich ulicach wydają się w pełni zasadne i na miejscu jak najbardziej.
1. Naiwnie sądziłem, że największym problemem może być dla mnie jazda prawą stroną samochodem z kierownicą po stronie lewej, czyli całkiem inaczej niż w Anglii, gdzie jak wiadomo wszystko jest na odwrót. Nic z tych rzeczy. Największym problemem była sama jazda, czyli slalom polegający na próbach uniknięcia dziur. Jest to walka przegrana.
2. Wjeżdżając do Częstochowy od strony Katowic kierowca czuje się jak skoczek narciarski na rozbiegu – jedzie, bo musi jechać, pięknie wyżłobionymi w asfalcie koleinami. Zmiana pasa ruchu jest operacją ryzykowną.
3. Wjeżdżając do miasta od strony Warszawy… – spuśćmy zasłonę milczenia.
4. Aleja Niepodległości nie wygląda najgorzej. Piękna, długa, w miarę prosta i bez większych dziur, jedzie się nieźle. Kiedy nie pada. W czasie deszczu ulica zamienia się w efektowny tor wodny. Jeśli są tam nawet studzienki odprowadzające wodę, to albo są to atrapy albo są zapchane.
5. Dojazd do Rynku Wieluńskiego Aleją Jana Pawła II jest sporym wyzwaniem (nie wiem jak jest z drugiej strony, bo tam nie byłem).
6. Ulica Ogrodowa aż się prosi o wpis na listę Międzynarodowej Rady Ochrony Zabytków i Miejsc Historycznych.
7. Miesiące letnie to – jak wiadomo (a może nie?) – okres wzmożonego ruchu pielgrzymkowego i turystycznego w Częstochowie. Rozkopanie miejskich ulic w tym czasie jest pomysłem twórczym i twórczo rozwijanym. Może uda się wyeliminować pielgrzymów, bo turyści, co pewne, raczej nie przyjeżdżają do Częstochowy po raz drugi. Gdybym był turystą, po przygodach drogowych w mieście, nie przyjechałbym na pewno.
8. Jestem daleki od zachwytów nad Anglią czy jakimkolwiek innym krajem Europy Zachodniej, ale nie ma powodu, by o tym co dobre nie wspomnieć. Na przykład drogi. W Anglii też się je remontuje od czasu do czasu. Jeśli remont polega na położeniu nowej nawierzchni, czyli robotę dość żmudną i kompleksową, to taka Ogrodowa dajmy na to byłaby zrobiona w ciągu dwóch, góra trzech dni. Gdyby chodziło tylko o załatanie dziur, to ulica długości Alei NMP załatwiona byłaby w ciągu jednej nocy, a po załatanym kawałku asfaltu samochód przejechałby gładko i bez podskakiwania.
9. Wyczytałem właśnie, że zakładana będzie kostka brukowa na moście w Alejach, co oczywiście spowoduje kolejne komplikacje drogowe, by nazwać to w ten sposób. Pomysł świetny. Będzie ładnie i nowocześnie. Tylko zanim kierowca dotrze w Aleje, by rozkoszować się nowoczesnością i estetyką, straci po drodze na innych ulicach koła, resory, zderzaki i zdrowie.
