5 grudnia odbyła się II tura wyborów samorządowych, w Częstochowie decydująca rozgrywka rozegrała się pomiędzy Izabelą Leszczyną z Platformy Obywatelskiej, a Krzysztofem Matyjaszczykiem z Sojusz Lewicy Demokratycznej. Niestety w porównaniu z I turą – frekwencja 39,64 proc., częstochowianie niechętnie brali udział w głosowaniu. Do urn poszło 24,77 proc. uprawnionych do głosowania. Najwyższa frekwencja w obwodach otwartych wyniosła w Obwodowej Komisji numer 44, mieszczącej się w Zespole Szkół Technicznych przy al. Jana Pawła II 126/130,  było to 44,29 proc. Na ostatnim miejscu znalazła się Obwodowa Komisja numer 7, znajdująca się V LO im. A. Mickiewicza przy  ulicy Krakowska 29 – zagłosowało tutaj tylko 12,60 proc. uprawnionych.Wybory wygrał kandydat SLD – Krzysztof Matyjaszczyk, z wynikiem 70,89 proc. głosów poparcia, czyli poparło go 33.696 częstochowian. Tylko 29,11 proc. (13.840 osób) mieszkańców naszego miasta oddało głos na Izabelę Leszczynę. Na 134 obwody do głosowania jedynie w trzech komisjach zwyciężyła kandydatka Platformy, między innymi w areszcie śledczym. Matyjaszczyk ma głosNowowybrany prezydent Częstochowy Krzysztof Matyjaszczyk jeszcze nie ochłonął z wyborczej propagandy i zdaje się wciąż posługiwać sloganami, unikając konkretnych odpowiedzi. W dwa dni po wyborach zadaliśmy mu kilka prostych pytań.– Czy – pana zdaniem – jest pan prezydentem wszystkich częstochowian?– Jestem prezydentem Częstochowy – na tytuł prezydenta wszystkich częstochowian dopiero muszę zapracować. Na pewno dam z siebie wszystko.– Jak ocenia pan przebieg kampanii wyborczej swoich kontrkandydatów? – Wszystkim kontrkandydatom gratuluję udziału w kampanii wyborczej. Zaprezentowaliśmy bardzo różne postawy i mówiliśmy o różnych pomysłach na rozwój naszego miasta. Dzięki temu częstochowianie mieli szerokie spektrum wyboru. – Co zadecydowało o pańskim sukcesie wyborczym? – Częstochowianie chcieli zmiany, a ja jestem gwarantem prawdziwej zmiany. Nie jestem uwikłany w żadne zależności i układy, mogę rozwijać miasto w sposób nieskrępowany. To było główne przesłanie mojej kampanii, i to zadecydowało o zaufaniu wyborców. Poza tym byłem w stałym kontakcie z wyborcami za pośrednictwem spotkań osobistych np. podczas rozdawania ulotek czy też za pomocą Internetu. – Kto będzie koalicjantem SLD?– Rozmowy na ten temat ciągle trwają.– Ilu będzie wiceprezydentów miasta i kto obejmie owe funkcje?– Liczba moich zastępców i ich personalia będą znane po zakończeniu rozmów o koalicji.– Jakie zmian personalne przeprowadzi pan w podległych miastu instytucjach (m.in. urząd miasta, MPK, ZGM i inne spółka miasta oraz w placówkach kulturalnych)? – Takie, które poprawią funkcjonowanie tych instytucji tam, gdzie to jest potrzebne.– Co się wydarzy w mieście w pierwszym roku pana kadencji?– Ruszymy do przodu. Zmieni się sposób postrzegania miasta przez inwestorów, którzy wykażą chęć współpracy. Obudźmy energię w mieszkańcach, radnych i urzędnikach.– Po sukcesie SLD w referendum, Częstochowa przez rok żyła w stagnacji, jak zamierza pan nadrobić stracony czas?– Pracą, pracą i jeszcze raz ciężką pracą.– Czy zna pan sytuację finansową miasta Częstochowy, jak ją pan ocenia i na czym ewentualnie polegała będzie jej poprawa?– Najpierw trzeba będzie zacisnąć pasa, oszczędzając wszędzie tam, gdzie to możliwe. W dłuższej perspektywie to powinno przynieść poprawę. Przede wszystkim jednak będę ściągał do naszego miasta nowych pracodawców i pomagał już działającym u nas przedsiębiorcom. Budżet miasta powinien na tym zyskać dzięki podatkom od firm, które będą rozwijać się w Częstochowie. Sytuacja finansowa Częstochowy jest bardzo zła. Poprawić ją możemy na dwa sposoby i z obydwu powinniśmy skorzystać. Po pierwsze należy zadbać o zwiększenie przychodów m.in. poprzez ściągniecie inwestorów, którzy mieszkańcom dadzą prace, a budżetowi miasta większe wpływy. Drugi sposób to zaciskanie tam, gdzie jest to możliwe. Poza tym nasze inwestycje powinny być faktycznie inwestycjami, które się zwrócą i dadzą dodatkowe przychody a nie będą wydatkami, które będą generowały kolejne koszty.

Chociaż w kalendarzu ciągle mamy astronomiczną jesień, to aura jest  zdecydowanie zimowa. Zalegające na częstochowskich drogach i chodnikach zwały śniegu skutecznie utrudniają poruszanie się po mieście. Przemierzając ulice naszego miasta większość ludzi musi uważnie stawać kroki, by przypadkiem nie upaść i czegoś sobie nie złamać. Nie sposób nie zwrócić uwagi na słowa goryczy kierowane… no właśnie,  pod czyim adresem? Przypomnijmy, że odśnieżanie chodnika znajdującego się obok zabudowania oraz uprzątnięcie śniegu z dachu posesji jest obowiązkiem właściciela budynku. Za nieodśnieżanie i nieusuwanie lodu, właściciel może zostać ukarany mandatem w wysokości do 100 zł za nieodśnieżony chodnik, a za nieusunięte sople na dachu nawet 5 tysięcy złotych. Jeżeli na jego chodniku dojdzie do wypadku, właściciel musi wypłacić odszkodowanie poszkodowanemu. Należy dodać, że chodnik to wydzielona część drogi publicznej, która służy do ruchu pieszego i jest położona bezpośrednio przy nieruchomości. Do właściciela i zarządcy danej nieruchomości należy także obowiązek odśnieżania i usuwania lodu, który zalega w bramie i na podwórzu posesji, usuwanie sopli zwisających z dachu budynku i na zabudowaniach znajdujących się na terenie tego obiektu.  Właściciel posesji może być jednak zwolniony z obowiązku odśnieżania chodnika, jeżeli znajduje się na nim płatny postój lub część przeznaczona jest na odpłatne parkowanie samochodów, wtedy za zachowanie czystości odpowiada zarząd dróg. Zarządca nieruchomości nie odpowiada również za odśnieżanie znajdujących się na chodniku przy jego domu przystanków tramwajowych, autobusowych i trolejbusowych. Ten obowiązek spoczywa na przedsiębiorcach użytkujących tereny służące komunikacji publicznej, a jezdnię przylegającą do chodnika odśnieża zarządzający drogą.Niestety nie wszyscy właściciele i gospodarze budynków znajdujących się nawet przy głównej ulicy naszego miasta usuwają zalegający na chodnikach śnieg. A jeśli to robią, to powstaje w tym miejscu pytanie, co robić z hałdami brudnego, zalegającego śniegu? Przecież góry szarego śniegu nie mogą zajmować połowy chodnika czy jezdni. W poprzednich latach służby miejskie wyznaczały miejsca, gdzie można wywieźć zalegający śnieg. W mieście wyznaczono dwa punkty, w których można go składować. Są to parkingi przy ul. św. Jadwigi i Kordeckiego, a drugi ul. Rolnicza przy Promenadzie im. Czesława Niemena. Oprócz tych dwóch miejsc, firma SITA zajmująca się odśnieżaniem miasta, może składować śnieg u siebie na terenie firmy. Przy okazji tematu odśnieżania, nie sposób nie poruszyć kwestii finansów przeznaczonych na ten cel. – Wydaliśmy już wszystkie pieniądze z naszego budżetu na 2010 rok przeznaczone na odśnieżanie miasta – poinformowała nas zastępca dyrektora Miejskiego Zarządu Dróg i Transportu, Elżbieta Swiłło i odesłała nas do kierownika MZDiT, Andrzeja Marczewskiego. – Zgodnie z zapisami w umowie fundusze na rok 2010 to ponad 3,5 mln. Na tę chwilę poszło już około 2,5-3 mln zł. Szczegółowe wyliczenia najprawdopodobniej poznamy już na pod koniec tego lub na początku przyszłego tygodnia – powiedział Markiewicz. Skąd ta rozbieżność informacji? W końcu nie chodzi tu o kilkadziesiąt czy nawet kilkaset tysięcy złotych, ale kwoty liczone w milionach? Miejmy nadzieję, że w najbliższych dniach uda się wyjaśnić wszelkie wątpliwości.

II tura wyborów już za nami. Wyborcy zdecydowali, kto na najbliższe cztery lata zasiądzie w fotelach prezydentów, burmistrzów i wójtów, a kto będzie władzą uchwałodawczą posiadając mandat radnego. Jak w świecie polityki odnajdują się kobiety i w jaki sposób godzą obowiązki zawodowe, rodzinne z działalnością społeczną? Na to pytanie próbują znaleźć odpowiedź nie tylko politycy, ale przede wszystkim same kobiety.   Niezależnie od tego co myślą mężczyźni, a może bardziej czego by chcieli, rola kobiety we współczesnym świecie uległa zdecydowanej zmianie. Polki podobnie jak Niemki czy Amerykanki w wielu sprawach życia codziennego doganiają, a nawet prześcigają mężczyzn. Dostrzegły nareszcie, że mogą brać sprawy w swoje ręce. Nie ma to nic wspólnego z feminizmem czy też ruchem wyzwolonych kobiet. XXI wiek wymusza na płci pięknej włączenie się w sfery życia niegdyś zarezerwowane wyłącznie dla mężczyzn.Polityka jest jedną z takich dziedzin, w której próbują znaleźć się kobiety. W wielu państwach w Europie staje się to standardem: w szwedzkim parlamencie jest 47 proc. kobiet, w Finlandii 42 proc. w Hiszpanii 36 proc. W polskim Sejmie natomiast mamy ich zaledwie 20 proc. Spoglądając na naszą scenę polityczną można wysnuć wniosek, iż niebawem udział procentowy kobiet w polityce znacznie wzrośnie.Warto je naśladowaćRosnące zaangażowanie kobiet, w tym mężatek i matek, w życie publiczne wiąże się w niewielkim stopniu ze stroną finansową. Dla wielu pań polityka stwarza możliwość realizacji własnych ambicji i pełniejszego uczestniczenia w życiu społecznym. Pojawia się jednak pytanie: jak kobieta ma pogodzić bardzo czasochłonne role – aktywność polityczną, pracę zawodową i życie rodzinne? Dom, opieka nad dziećmi, praca to wszystko wypełnia cały dzień, na politykę już brak czasu. Wszystko jest jednak kwestią organizacji – twierdzi Anna Gajewska kandydatka na radną do sejmiku województwa małopolskiego. – Prowadzę firmę transportową. Obecnie zatrudniam prawie 200 osób. Mój dzień zaczyna się o 5 rano i kończy po 20. Uważam jednak, że mam prawo i powinnam uczestniczyć w życiu politycznym mojego regionu. Oczywiście pogodzenie tych wszystkich obowiązków nie jest proste – mówi Anna Gajewska.Podobnego zdania jest inna kobieta, która swego czasu wybrała odmienną drogę. – Unikam określenia „kura domowa”, ale prawdą jest, że zajmuję się dziećmi i domem. Od wielu lat nigdzie nie pracuję. Decyzję o zajmowaniu się ogniskiem domowym i wykonywaniem tradycyjnych ról kobiecych podjęłam świadomie i mimo przewartościowania pewnych znaczeń nie uważam za nic złego. Nie oznacza to jednak, że zgadzam się ze stereotypem pasywnej, wycofanej „Matki Polki”. Bierność obywatelska mnie mierzi… – mówi Magdalena Darkowska, kandydatka na radną do sejmiku województwa zachodniopomorskiego.Ania Zatorska z Lublina kandydowała na radną swojego miasta. Jej zdaniem obecność kobiet w życiu politycznym jest po prostu niezbędna. Dzięki kobiecej wrażliwości, obiektywizmowi i dyplomacji, polityka zmienia oblicze. Pani Ania podjęła decyzję związania się ze sferą publiczną, jako jedynym sposobem na życie – przynajmniej na razie. Nie zamierza być żoną ani matką. Zmianę własnej roli przewiduje dopiero za kilka lat.Teresa Wolniak ze śląska kandydowała na radną powiatu bielskiego. – Kampania wyborcza była dla mnie bardzo wyczerpująca. Musiałam godzić obowiązki mamy dwuletniej Kasi. Spotkania wyborcze poprzedzałam zawożeniem dziecka do żłobka, a zaangażowaniem w pracę zawodową. Jestem pielęgniarką. Przy roznoszeniu ulotek czy wieszaniu plakatów często towarzyszyła mi córka. Nie było to łatwe, ale absolutnie nie żałuję – stwierdza pani Teresa.W równie trudnej sytuacji życiowej znalazła się kandydatka do rady powiatu nakielskiego – Natalia Kolesińska-Konkel. Pogodzenie pracy zawodowej jako lekarz, co związane jest z codziennym pokonywaniem ponad 100 km między Nakłem, Szubinem a Bydgoszczą, z promocją własnej osoby przy wyborach, wymagało od pani Natalii szczególnie dużego wysiłku. Kandydatka pracuje bowiem w różnych placówkach służby zdrowia oddalonych od siebie nawet o kilkadziesiąt kilometrów. Kampania wyborcza zbiegła się w czasie z zaawansowaną ciążą pani Natalii. Praca przy wyborach nie zwalniała kandydatki również z codziennych obowiązków jako matki i żony. Nie bez powodu to właśnie postawa pani Natalii, jej zaangażowanie, wręcz poświęcenie jest powodem do dumy ugrupowania politycznego, który wystawił ją na listę. – Trzeba naprawdę mieć charakter, silne nerwy i zdrowie, by wytrzymać presję i wysiłek fizyczny, które towarzyszą kampanii wyborczej. Natalia Kolesińska-Konkel może być przykładem dla wielu kobiet w Polsce – mówi jeden z działacz społecznych powiatu nakielskiego. Jak widać wiele kobiet decyduje się na podjęcie wyzwania związanego z aktywnością polityczną. Polityka w dużej mierze to możliwość samorealizacji. A szczęśliwa kobieta to taka, która zna poczucie własnej wartości i domaga się od otoczenia możliwości rozwoju wewnętrznego.Kobiety w polityce będą i z całą pewnością będzie ich coraz więcej.

Trudno dziś wskazać jednego winowajcę. Nie zmienia to postaci rzeczy, że rozkład jazdy linii 12 i 32 jest do bani. Teoretycznie wspomniane linie winny ułatwiać (?) dojazd wielu mieszkańcom dzielnicy Lisiniec, Wielki Bór i Gnaszyn do centrum miasta. Niestety ten kto ułożył rozkład chyba miał problem z odmierzaniem czasu… Wiele osób, szczególnie młodzież szkolna i osoby pracujące, dojeżdżają autobusami do szkół i swoich zakładów pracy w mieście. Mimo różnicy wieku wszyscy zgodnie narzekają na rozkład jazdy autobusów. W czym tkwi problem? To proste. Przykładowy rozkład jazdy z przystanku przy ul. ??ęczyckiej w kierunku centrum miasta: linia 12 – 6:14, 6:38, 7:02, 7:23, 7:38, 7:56, a autobus 32 – 6:11, 6:39, 7:05, 7:32 i 7:59. Kolejny przykład – godzina 8:00: linia 12 – 8:16, 8:36, linia 32 – 8:19, 8:39. W godzinach popołudniowych sytuacja jest bardzo podobna. Godzina 17:00 linia 12 – 17:06, 17:26, 17:46, a linia 32 – 17:09, 17:29, 17:49. Autobusów dużo, ale… Różnica między przyjazdem autobusu linii 12 a linii 32 wynosi tylko minutę czasami trzy, a potem trzeba czekać prawie 20 minut na kolejny kurs. Dlaczego autobusy nie jeżdżą w równych odstępach czasowych co 10 minut?  Byłoby to ułatwienie dla przemieszczających się komunikacją miejską. Panuje obiegowa, lecz błędna, opinia, że na Lisińcu mieszkają sami bogaci ludzie, którzy posiadają co najmniej jeden samochód. Nieprawda. W godzinach porannych z MPK korzysta młodzież szkolna, ale też osoby jadące do pracy. Należy zwrócić uwagę, że po pierwsze większość uczniów to w 95 proc. osoby nieletnie, które albo nie posiadają prawa jazdy, albo po prostu nie mają własnych aut. Po drugie na Lisińcu nie mieszkają sami krezusi z milionami złotych na kontach.Zastanawia więc logika przy konstruowaniu rozkładu. Teoretycznie istnieje wyjaśnienie takiego stanu rzeczy. Linie 12 i 32 jadą innymi trasami – linia 12 jedzie od przystanku Gnaszyn – Tapety, przez ul. Wręczycką, ul. Św. Rocha, Rynek Wieluński, Plac Biegańskiego, Aleje, następnie ul Krakowska, al. Wojska Polskiego, aż po sam Dworzec PKP na Rakowie. Linia 32 – rozpoczyna swój kurs albo w Starej Gorzelni, albo na ul. Wielkoborskiej, jednak potem aż do ul. Św. Rocha trasa jest identyczna z trasą linii 12. Potem autobus 32 skręca w stronę Parkitki, ul. Św. Krzysztofa, ul. Okulickiego, następnie jedzie ulicą Szajnowicza – Iwanowa, do Komendy Miejskiej Policji, gdzie wraca na trasę identyczną z trasą linii 12.Podobnie sprawa się ma z autobusami linii 13 i 28.Czy władze MPK w jakiś sposób mogłyby rozwiązać ten problem? W Miejskim Przedsiębiorstwie Komunikacyjnym poinformowano, że rozkład jazdy ustala Miejski Zarząd Dróg i Transportu. Tutaj  rzecznik rzecznik prasowy MZDiT, Marta Górska, przyznała, że ten problem nie dotyczy tylko wymienionych linii, 12 i 32. Zarząd Dróg zajmuje się dopiero od kwietnia transportem publicznym w tym m.in. rozkładami jazdy autobusów. Zdaniem MZDiT przez ostatnie 7 miesięcy podejmowane były i są kroki, by wyeliminować jazdę autobusów stadami. Przygotowano projekt, który przedstawiony zostanie nowej Radzie Miasta, a ta przekaże go Radom Dzielnic. Nowy harmonogram zakłada, że autobusy będę odjeżdżać z danego przystanku o stałych porach, np. 10:10, 10:30, 10:50, 11:10, 11:30 itd.Kiedy i czy w ogóle projekt ten zostanie wprowadzony, okaże się po Nowym Roku. Zapewnienie już mamy. Czas pokaże ile nam przyjedzie czekać na konkrety. Miejmy nadzieję, że niebawem będziemy mieli przyjemność poinformować naszych Czytelników o nowych rozkładach jazdy.

I miejsce zdobyła Julia Borowik – “Podaj rękę ekologii”. W poprzednich numerach naszego Tygodnika prezentowaliśmy Czytelnikom prace nadsyłane przez uczniów częstochowskich szkół średnich w ramach konkursu „Zielony obiektyw”.Tematem były najciekawsze pod względem ekologicznym miejsca regionu częstochowskiego, jak również ekologia sama w sobie. Zainteresowanie konkursem oraz poziom prezentowanych prac przerosły nasze najśmielsze oczekiwania. Po długich debatach wybraliśmy prace, które szczególnie przypadły do gustu kolegom redakcyjnym. Spośród nich wyłoniliśmy szczęśliwego zwycięzcę, którym jest Julia Borowik autorka zdjęcia pt.: „Podaj rękę ekologii”. Nagrodą dla zwyciężczyni jest fantastyczny album „The human footoprint” ze zdjęciami, których autorami są: Eric W. Sanderson, Patricio Robles Gil, Cristina G. Mittermeier, Vance G. Martin oraz Cyril. F. Kormos. Wyróżnienia trafiają do Magdaleny Czapli za „Co po maku zostało” oraz Patrycji Bawor. Serdecznie gratulujemy wygranym i życzymy dalszych sukcesów! 

Partie polityczne będą nadal finansowane z budżetu państwa – tak zdecydowali posłowie podczas ostatnich obrad Sejmu. Ustawa nie przeszła, bo Platformie Obywatelskiej zabrakło 5 głosów. Kogo nie było na sali sejmowej z częstochowskich parlamentarzystów? Sejmowa pyskówka przy głosowaniu o odebranie partiom politycznym państwowej dotacji zakończyła się, ale z pewnością będzie miała ciąg dalszy. Teraz trafi pod obrady senatorów. Donald Tusk zapowiedział, że wyciągnie konsekwencje w stosunku do nieobecnych z Platformy posłów. Za ustawą głosowało 211 parlamentarzystów, 216 było przeciw, nikt nie wstrzymał się od głosu. Proponowana przez PO ustawa przepadła 5 głosami. Na sali sejmowej zabrakło 16 posłów Platformy. – Wszystkie głosowania są ważne, ale są też szczególnie istotne, które dodatkowo objęte są dyscypliną partyjną. Trudno mi dziś powiedzieć, z jakich powodów brakowało tego dnia posłów Platformy, być może uzyskali zgodę na nieobecność usprawiedliwioną. Wszystkich będziemy dokładnie sprawdzać. Jeśli okaże się, że poseł po prostu zbagatelizował to posiedzenie Sejmu poniesie konsekwencje zgodnie z zapisami w regulaminie, a przewiduje on ustne lub pisemne upomnienie, kary finansowe i inne. Nie mogę dziś jednoznacznie stwierdzić, jakie konsekwencje wyciągniemy w przypadku owych 16 posłów Platformy – mówi Iwona Śledzińska – Katarasińska, rzecznik dyscypliny klubowej Platformy Obywatelskiej.   Ponad 70 proc. Polaków uważa, iż partie polityczne nie powinny być finansowane z budżetu państwa, czyli z pieniędzy podatników. Z sondażu przeprowadzonego w dniu 07. grudnia br. przez Tygodnik 7 dni wynika, że częstochowianie myślą podobnie. 71,7 proc. ankietowanych jest przeciwnych finansowaniu partii z naszych pieniędzy, jedynie 13,3 proc. respondentów jest odmiennego zdania. Uważają, że poszukiwanie przez ugrupowania polityczne innych źródeł finansowania spowoduje nasilenie korupcji wśród polityków. 15 proc. częstochowian nie ma na ten temat opinii. Gdzie byli posłowie?Jak ostatnio wyglądała aktywność częstochowskich posłów? 03. grudnia posłowie głosowali 124 razy, m. in. w sprawie zmian w ustawie o transporcie drogowym czy wyborze nowego składu Komisji do Spraw Unii Europejskiej. Najważniejszą jednak tego dnia ustawą było ograniczenie finansowania partii politycznych z budżetu państwa. Platforma ObywatelskaIzabela Leszczyna – 03. grudnia nie oddała ani jednego głosu. Tego dnia była nieobecna na posiedzeniach Sejmu. Halina Rozpondek – 03. grudnia oddała głosów: za – 70, przeciw – 50, nie głosował – 4 (124 głosowania tego dnia).Grzegorz Sztolcman – 03. grudnia oddał głosów: za – 71, przeciw – 53. Sojusz Lewicy DemokratycznejKrzysztof Matyjaszczyk – 03. grudnia oddał głosów: za – 48, przeciw – 13, nie głosował – 63. W połowie obrad opuścił salę sejmową. Prawo i SprawiedliwośćSzymon Giżyński – 03. grudnia nie głosował wcale, gdyż tego dnia nie był obecny w Sejmie. Jadwiga Wiśniewka – 03. grudnia oddała głosów: za – 84, wstrzymała się – 1, przeciw – 37, nie głosował – 2.Lucjan Karasiewicz – 03. grudnia nie oddał ani jednego głosu. Tego dnia był nieobecny na posiedzeniach Sejmu. 3 lata częstochowskich posłówObowiązkiem każdego posła jest uczestniczenie w obradach sejmu oraz w głosowaniach przeprowadzanych podczas posiedzeń. Od  ich pracy zależy, czy dana ustawa zostanie zatwierdzona i wejdzie w życie, czy nie. Kancelaria Sejmu prowadzi statystyki dotyczące aktywności (obecności na głosowaniach) każdego posła. Na 460 parlamentarzystów najlepsi osiągają frekwencję bliską 100 proc. (99.82). Najgorsi bywają w Sejmie „gościnnie”, ich wyniki przekraczają raptem 60 proc. (65.49). Od pierwszego posiedzenia Sejmu, 3 lata temu, do dziś posłowie głosowali 5.998 razy.Jak wypadają posłowie ziemi częstochowskiej i na ile swoją pracę opłacaną z pieniędzy podatników traktują poważnie…? A w ogóle o jakich zarobkach mówimy? Średnie uposażenie wraz z dietą poselską wynosi 157.377 złotych rocznie, co miesięcznie daje kwotę 13.114 złotych dla każdego posła. Najwyraźniej pieniądze otrzymywane z Sejmu nie są wystarczającą motywacją do uczestniczenia w obradach parlamentarnych, czyli chodzenia do pracy dla częstochowskich posłów. Stosując nomenklaturę sportową ostatnie miejsce na podium zajmuje Szyman Giżyński.Najlepszym natomiast wśród najgorszych jest Grzegorz Sztolcman. Szymon Giżyński – Prawo i Sprawiedliwość413. miejsce pod względem liczby głosowań, na 460 posłów4.149 razy głosował na blisko 6.000 głosowań69,17 – procentowe uczestnictwo w głosowaniach Lucjan Karasiewicz – Prawo i Sprawiedliwość391. miejsce pod względem liczby głosowań 4.516 razy głosował na blisko 6.000 głosowań75,29 – procentowe uczestnictwo w głosowaniach Krzysztof Matyjaszczyk – Sojusz Lewicy Demokratycznej358. miejsce pod względem liczby głosowań 4.879 razy głosował na blisko 6.000 głosowań81,34 – procentowe uczestnictwo w głosowaniach Izabela Leszczyna – Platforma Obywatelska275. miejsce pod względem liczby głosowań 5.404  razy głosował na blisko 6.000 głosowań90,10 – procentowe uczestnictwo w głosowaniach Halina Rozpondek – Platforma Obywatelska159. miejsce pod względem liczby głosowań 5.709 razy głosował na blisko 6.000 głosowań95,18 – procentowe uczestnictwo w głosowaniach Jadwiga Wiśniewka – Prawo i Sprawiedliwość143. miejsce pod względem liczby głosowań 5.730 razy głosował na blisko 6.000 głosowań95,53 – procentowe uczestnictwo w głosowaniach Grzegorz Sztolcman – Platforma Obywatelska67. miejsce pod względem liczby głosowań 5.868 razy głosował na blisko 6.000 głosowań97,83 – procentowe uczestnictwo w głosowaniach Na pytanie: gdzie się podziewają nasi posłowie, gdy nie ma ich w Sejmie jest tylko jedna odpowiedź – „tego (jeszcze) nie wie nikt”.