List Czytelnika: „Pytam, więc „gdzie leży granica???”

„Sytuacja dyrektora szkoły opisana ostatnimi czasy w częstochowskim tygodniku „” zostaje powoli zamiatana pod dywan, pozytywne komentarze broniące go sugerują, że to niewinne żarty i luźny styl bycia. Pytam, więc „gdzie leży granica???” 

Rubaszne żarty są w porządku, o ile wszyscy się z nich śmieją i na nie zgadzają. Żyjemy w kulturze gwałtu, gdzie napiętnuje się ofiary, nie sprawców. Sprawcy natomiast stają się idolami. Zafascynowani uczniowie, adwokaci dyrektora cieszą się każdym jego tekstem i gestem, o czym świadczą komentarze typu „kocham tego typa XD”, a następnie powielają zachowania. Do czego to może zaprowadzić? Jak daleko posuną się w przyszłości młodzi naśladowcy widząc, że ich idolowi nawet takie rzeczy uszły kiedyś zwyczajnie płazem. Czy oni będą w stanie rozpoznać granicę?

Przemoc seksualna wobec dziewczynek i kobiet to nie wyjątek, a codzienność. Wzywamy parlamentarzystów do działania, korporacje zmuszamy do wprowadzania polityki wobec dyskryminowaniu, deklaratywnie wszyscy jesteśmy przeciw zachowaniom tego typu, ale w jakiś przedziwny sposób przymykamy oczy, gdy dzieje się to w miejscu bliskim nam, gdzie nasze dzieci powinny czuć się bezpiecznie i być wychowywane na prawych obywateli i dobrych ludzi. 

Każdy przełożony, a tym bardziej dyrektor szkoły musi być krystaliczny, dawać przykład innym mężczyznom, zarówno pracownikom administracyjnym, jak i nauczycielom, ale przede wszystkim młodocianym uczniom, którzy czerpią wzorce z dorosłych. 

Żadne wytłumaczenie nie jest dobre, ani to, że inni sobie pozwalają, ani że to tylko niewinne żarty, ani nawet hiperbolizacja zachowań, a tym bardziej, styl bycia, nie mogą być żadnym wytłumaczeniem w tej sytuacji. Do czego może dopuścić się ten mężczyzna, kiedy pozostanie bezkarny?

Niesłusznie oskarżeni nie mają się czego bać, nie czują presji, wiedzą co jest dobre, a co złe, nie potrzebują obrony, bo prawda broni się sama. Czy obroni dyrektora wspomnianej szkoły?

Kiedy nie wiecie, gdzie jest granica seksualnych zachowań, zadajcie sobie pytanie, czy chciałbyś, żeby spotkało to Twoją żonę, matkę, siostrę lub córkę?

Czytelnik.”