Do naszej redakcji wpłynął przejmujący listy mieszkańca Ukrainy, który z innej strony przedstawia obraz wojny. „Różnimy się, różnimy… Nawet Ukrainiec z Ukraińcem się różni, a wszystko zależy od tego, skąd pochodzi. Inne spojrzenie na rzeczywistość ma osoba z nieokupowanych miast, a zupełnie inne ten, kto doświadczył „spotkania” z Rosjanami. Psychologowie twierdzą, że można sobie z tym poradzić, ale jak dotąd nikomu z moich rodaków się nie udaje. Ten, kto pochodzi z Izium [miasto we wschodniej Ukrainie w obwodzie charkowskim – przyp. red.], marzy o tym mieście, tęskni za nim. Obiecuje wrócić, jak tylko to się skończy. Ludzie piszą posty, wrzucają…

Ojki-Łojki, pamiętasz, lato ze snu… W czasach mojej młodości Łojki były odrębnością, osadą stworzoną przez kopalnię, przy kopalni, dla ludzi w kopalni pracujących. Nie one jedne, bo Gnaszyn, Dźbów, Wręczyca, Kalej, Konopiska, Grodzisko, Osiny itd., podobnym rodowodem słynęły. W czasach gierkowskich, kopalnie zlikwidowano. Potem, w 1977 r. nastąpił rozbiór Łojek. W szkole uczą o rozbiorach Polski, o tych miejscowych – nie. Mieszkańcom, wcielonym do zaboru częstochowskiego odebrano nawet prawo do nazwy, są oni obywatelami dzielnicy Gnaszyn – Kawodrza. Sztuczny podział dzielnicowy zatarł granice Gnaszyna Górnego i Dolnego, Kawodrzy, Bańboru, podzielił Łojki. Miasto wojewódzkie Częstochowa musiało być nowoczesne i wielkie, żeby go…

„Lepiej być nieszczęśliwą samotnie, niż nieszczęśliwą z kimś innym.”Marilyn Monroe