Rok 2012 obfituje w okrągłe rocznice. Dramatyczne – jak zatonięcie Titanica przed 100 laty, podniosłe – jak diamentowy jubileusz królowej Elżbiety II. 5 października obchodziliśmy dwie – w moim przekonaniu – najważniejsze jednak rocznice. Dotyczyły one wydarzeń, które miały niebywały wpływ na całą resztę XX wieku: na kulturę, obyczaje, światopogląd, muzykę, film, a także politykę.
To przypadek nadzwyczajny, aby w tym samym dniu, miesiącu i roku – 5 października 1962 – wydarzyły się aż dwie tak fenomenalne rzeczy. W ostatni piątek świętowaliśmy 50. rocznicę ukazania się „Love Me Do” – debiutanckiego singla The Beatles oraz premiery „Dr No” – pierwszego filmu o Jamesie Bondzie. Być może w Polsce obie rocznice przeszły mało zauważalnie, ale na świecie, szczególnie w Wielkiej Brytanii, przygotowania do nich trwały od dawna, obie też były obchodzone z należnymi honorami.
Z brytyjskiego punktu widzenia to oczywiste. 22 filmy o agencie 007 przyniosły łącznie – uwaga! – blisko 12 miliardów dolarów zysku (na produkcję wydano ogółem 1.123 mld). To znacznie więcej niż budżet niejednego państwa w Europie. The Beatles sprzedali ponad 1 miliard płyt, co przy cenie około 10 dolarów za egzemplarz daje porównywalną z „Bondami” kwotę. O agencie postaram się napisać więcej następnym razem, teraz zaś – The Beatles.
50. rocznica to oczywiście okazja do ponownego wydania zarówno singla (niemal oryginalnego) z piosenką „Love Me Do”, jak i mnóstwa innych płyt Beatlesów, także książek, okolicznościowych wydawnictw, plakatów i przeróżnych gadżetów. Wspomnianego singla można kupić za jedyne 4 funty. Nawiasem mówiąc, przed 50 laty płytka sprzedała się tak sobie, osiągając zaledwie 17. pozycję na liście najlepiej sprzedających się wydawnictw. Beatlemania rozpoczęła się parę miesięcy później, w Slough, jakieś 15 minut od miejsca, gdzie mieszkam. W maju 1963 roku Beatlesi rozpoczęli tutaj swoje trzecie tournée po Wielkiej Brytanii, ale nie byli gwiazdą tej trasy koncertowej. Gwiazdą był Roy Orbison. Ale kiedy Beatlesi zakończyli swój występ i zapowiedzieli gwiazdę, nikt w ogóle nie chciał słuchać. O zejściu zespołu ze sceny nie było nawet mowy. W kolejnych miastach sytuacja się więc zmieniła. To Roy Orbison zaczynał koncerty, a gwiazdą byli już chłopaki z Liverpool. Aby upamiętnić ten niezwykły zwrot w karierze, Beatlesi powrócili do Slough jesienią w tym samym, 1963 roku. Budynek, w którym występowali, wówczas kino, jest obecnie siedzibą salonu Bingo. Ale pamięć o wczesnych latach 60. jest ciągle żywa, można tam znaleźć wiele ciekawych informacji i zdjęć.
Pół wieku po wydaniu debiutanckiego singla, w piątek 5 października, telewizja i radio BBC poświęcały niemal cały dzień, we wszystkich swoich programach, temu szczególnemu wydarzeniu. Były więc filmy dokumentalne, rozmowy, koncerty, jakieś nieujawnione jeszcze archiwalne rewelacje. Można było także dzwonić przez cały dzień do jednego z programów radia BBC, dzieląc się refleksjami na temat: jak Beatlesi wpłynęli na moje życie. Dzwonić można było także z Polski.
