Jedni to przyjęli z wyrazem ulgi, drudzy – rozczarowania. A większość zachowała obojętność, nie wybierając się nawet do komisji wyborczych. Będzie jak było, ludziska utyskiwać będą na władzę, zapominając, że sami ją wybrali. Za kilka tygodni nie pamiętać nawet będą nazwisk „swoich przedstawicieli” w Radzie Miasta.
Będzie jak było, przyjąć ten fakt można z ulgą. Prezydent w Radzie zakupi za „stołki” i „marchewkę” stabilną większość, opozycja zostanie zmarginalizowana. Nikt nie będzie zadawał niewygodnych pytań, a jeżeli – to i tak nie doczeka się odpowiedzi. Istota samorządności sprowadzona została do materialnych interesów kilkudziesięciu osób, lokalnych polityków zawodowych. Posiadane przez nich kompetencje w normalnych warunkach czyniły ich nikim, dzięki układom politycznym są wiceprezydentami, prezesami, dyrektorami itd. Tego musieli bronić mocniej niż niepodległości. Mobilizował ich strach, że przyjdą podobni zawodowi politycy z PiS i zajmą ich stanowiska.
Będzie jak było. Upokorzono przy okazji większość mieszkańców Częstochowy przekonywanych do dwubiegunowego obrazu świata. Po jednej stronie światłość, młodość, nowoczesność, tolerancja, czyli zjednoczony front Koalicji 15 Października, po drugiej starzy, niewykształceni, nietolerancyjni, religijny ciemnogród – czyli PiS. W wyborach lokalnych akcentowano także podział między rzecznikami decentralizacji a PiS-owskim centralizmem. Wszystko to w praktyce okazało się bardziej puste od „wydmuszki”. Koalicja 15.10., zwąca się „blokiem demokratycznym” zachowała się niczym dzieciaki bijące się w piaskownicy o grabki. Lokalny szef KO zadeklarował krucjatę w imię obalenia prezydenta z Lewicy, tenże prezydent umiejętnie osłabił swoje zaplecze, dzieląc swoich sympatyków między dwa ugrupowania. Każda z partii „demokratycznych” wypełniała miejsca na swoich listach osobnikami nieznanymi, by nikt nie zagroził nominatom z „aparatu” wyznaczonych na pierwsze miejsca. Potem, po pierwszej turze, rozum przywróciło zagrożenie porażką. Szef KO musiał zadeklarować poparcie dla prezydenta Lewicy, przegrane twarze z tego ugrupowania przezornie schowano, rzucono rozpaczliwe hasło „bij Jewreja, spasaj Rossiju” (w tłumaczenie na nasze: bij PiS-mena, ratuj Częstochowę). Sorry, jak tak ma wyglądać obiecywana przed 15.10.2023 r „normalność”, to widać to słowo ma najróżniejsze znaczenie.
O decentralizacji w tym „rządzie demokratycznym” nawet nie ma z kim porozmawiać, bo aparat wyhodowany w centralistycznych partiach, nie rozumie czym jest wolność. Rząd, na mocy koalicyjnych ustaleń, jest liczebnie większy, niż u Morawieckiego. W dodatku, w odróżnieniu od leniwych kotów z PiS, zapełniają go aktywiści, przekonani do narzucania tym „na dole” swoich zasad. Twarde, rewolucyjne „wypier…j”, grozi każdemu wójtowi, każdemu dyrektorowi szpitala, szkoły, placówki kulturalnej itd., który nie wykaże właściwego entuzjazmu w tworzeniu postępu.
Na szczęście, tak jak korupcja jest balsamem łagodzącym totalitaryzm, tak klikowatość prowincjonalna chroni nas przed wypaczeniami centralizmu. W Warszawie słyszalna jest Lewica Doktrynalna, u nas panuje Lewica „słoikowa”. Rewolucją więc niech się tam zajmują waleczne ciotki, na dole obowiązuje zasada „żyj i pozwól żyć innym”: nie przeszkadzajmy sobie w konsumowaniu konfitur.
Będzie jak było. Ale nie jest to zła perspektywa: mogło być gorzej.
Jarosław Kapsa
