FELIETON: Stoliczna jest śliczna

Pani Prezydent Stołecznej Warszawy, piszę w sprawie tęczy, bo mnie to męczy. Buduje mnie Pani postawa, by dając odpór chuliganom  odbudowywać pomnik tęczy za każdym razem, gdy go się spali. Jako centuś sugerowałbym jednakże, wykonanie tego nowego świeckiego symbolu z niepalnego materiału…

Tak zrobił Chruszczow, gdy w 1954 r., obdarował Kijów wielka stalową tęczą, w rocznicę wcielenia Ukrainy do Rosji (1654 r), jako symbol związku nierozerwalnego. Związek na szczęście się rozerwał, a tęcza nie…. stoi sobie tak trochę bez sensu, ale jest ładna, zwłaszcza przy wiosennym słoneczku. Symbol jest niczym wobec trwałości materii. Tęcza, bez względu na tworzywo, nie ma nic do powiedzenia, to ludzie wymyślają narracje. Co zrobią narodowcy gdy środowiska, wiadomo jakie, wybiorą, i ja to rozumiem, na symbol seksu LGTB pana Krzysztofa Bosaka? Spalić go nie spalą, bo jest niepalący… Wyrzec się go też nie wypada; Aleksander Macedoński miał różne fiksacje, a ludzie klaskali…
Rozumiem jednak, że tu nie o tęczę i symbole chodzi, lecz o kompleks prowincji w tej najdalej na zachód wysuniętej azjatyckiej stolicy. Kojarzenie słów „kultura” i „duże miasto” rodzi wiele nazw własnych (Wrocław, Gdańsk, Kraków, Lublin…), lecz wśród nich brak Warszawy. Stolica kojarzy się ze stolicznym folklorem, sztucznymi kwiatkami i plastikowymi cytrynami na malowanej paterze, garniturkami non-iron i aktówkami ze skaju. Taka podróbka europejskości, ze sztuczną palmą i lasem fallistycznych wygibasów nad Dworcem Centralnym… Są rzeczy, których się w słoikach nie dowiezie; pozostaje utyskiwanie, że kiedyś (przed wojną) było lepiej, lub sztuczna duma, że jest się „prawie” Coca-Colą. 
Pani Prezydent, piszę w sprawie tęczy, bo mnie to męczy. Gdyby chodziło o inne miasto, proponowałbym Wam zakup rzeźby Jerzego Kędziory. Jest to sztuka, która po prostu się podoba… Propozycja ta jednak trafi w pustkę, bo Miasto ze Sztuczna Palmą, musi inwestować w sztukę, która prowokuje, irytuje, drażni, wkurza i odpycha. Bo sztuka stoliczna musi mieć znaczenie  społeczne, pokazując arogancję apostołów nowych misji. Gdy już przestaje drażnić, a zaczyna nudzić, staje się przedmiotem inwazji na prowincje, ustawiając ją w osobowości przestraszonego Ciemnogrodu. Dziękuję za to serdecznie, lecz wolę Polskę jako obwarzanek, z wielką dziurą zamiast Wa-wy w środku.
Kraków nie musi podrabiać Wiednia, Zamość Florencji… Warszawa ma szereg miejsc uroczych, nie brak też tu ludzi mądrych i normalnych. Po cóż jest więc ten wyścig, by stać się podróbką światowej metropolii, po cóż wam uleganie zakompleksionym nieudacznikom… Nie potrzebujemy modernistycznej narracji o symbolice Syrenki i kolumny Zygmunta; wystarczy nam, że są takie pomniki w przestrzeni publicznej. Lepiej palić papierosy, niż rusztowania ze sztucznym kwiatkiem, lepiej upiększać przestrzeń, niż dorabiać do kiczu legendy.
Pani Prezydent, bez obrazy, ja to nawet Panią lubię, a szczególnie, gdy mam w czubie…