Jest ona jednym z podstawowych obowiązków nałożonych na banki przez ustawę Prawo bankowe. To temat bardzo obszerny, wymagający od banków zachowania należytej staranności po to, aby z nałożonego przez ustawodawcę obowiązku wywiązać się w sposób prawidłowy.
Zgodnie z art. 104 Prawa bankowego obowiązek zachowania tajemnicy bankowej został nałożony na banki, osoby w nich zatrudnione oraz na osoby, za pośrednictwem których banki wykonują czynności bankowe. Istnieje on już od momentu rozpoczęcia negocjacji z bankiem i przekazania bankowi informacji aż do chwili zakończenia okresu przechowywania przez bank informacji. Należy w tym miejscu zwrócić uwagę, iż jest to czas znacznie dłuższy niż okres obowiązywania umowy z bankiem. Wobec tak sformułowanej definicji prawa bankowego wydawać by się mogło, iż dane osobowe klienta oraz informacje o jego relacjach z bankiem nigdy nie wyjdą poza bank.
Jednak ustawa Prawo bankowe przewiduje odstępstwa od generalnej zasady zachowania tajemnicy bankowej. Wyjątki te regulują przepisy art. 104 ust. 2-6 oraz art. 105-106c Prawa bankowego. We wskazanych przepisach są również zapisy nakładające wprost bezwzględny obowiązek ujawnienia tajemnicy bankowej. Liczba instytucji, którym bank powinien udzielać informacji stanowiących tajemnicę bankową, jest długa. Są to: inne banki, instytucje finansowe, Komisja Nadzoru Finansowego, Najwyższa Izba Kontroli, Bankowy Fundusz Gwarancyjny, Urząd Nadzoru nad Funduszami Emerytalnymi, Główny Urząd Ceł, Urząd Ochrony Państwa, Biuro Informacji Kredytowej i Generalny Inspektor Danych Osobowych, Komisja Papierów Wartościowych i Giełd, biegli rewidenci, wojsko i policja, prokuratorzy i sądy.
Mając powyższe na uwadze, samo wystąpienie w/w instytucji do banku o udostępnienie informacji stanowiących tajemnicę bankową nie sprawia, iż bank od razu, beż żadnego zastanowienia udziela takiej informacji z racji tylko tego, iż występuje o nie np. prokuratura. Bank każdorazowo bada zasadność i podstawę prawną takiego wystąpienia. Nierzadko zdarzają się sytuacje, w których bank składa zażalenie na postanowienie np. prokuratora o udzieleniu informacji stanowiących tajemnicę bankową. Szczególnych charakter obowiązku zachowania tajemnicy bankowej sprawia, iż bank do każdej sprawy podchodzi indywidualnie, nie generalizuje, dbając o należyte wywiązanie się z nałożonego przez ustawę Prawo bankowe obowiązku.
Ustawa Prawo bankowe precyzuje osoby i wskazuje okoliczności, w jakich mogą one uzyskać takie informacje. Tajemnica bankowa nie obowiązuje wobec klienta, którego dotyczą dane objęte obowiązkiem zachowania tajemnicy bankowej. Klient ma prawo do pełnego dostępu do informacji dotyczących jego relacji z bankiem. Ponadto może on również pisemnie upoważnić bank do przekazania określonego zakresu informacji wskazanej przez siebie osobie lub instytucji. Za ujawnienie informacji stanowiącej tajemnicę bankową bez podstawy prawnej bank ponosi odpowiedzialność cywilną oraz karną.
