Karnawał się już skończył – oznajmił zaraz po wyborze nowy Papież Franciszek. I zarówno ci wierzący w nieomylność namiestnika św. Piotra, jak i ci, którzy swoje przekonania wywodzą z innych źródeł, powinni ten fakt przyjąć do wiadomości. Zima trwa (przynajmniej kiedy piszę te słowa), karnawał – nie. Skoro karnawał się skończył, ludzie oczekują od ludzi poważnego traktowania. Całoroczne zgrywy są nudnawe; nie chciałbym, by mnie na zakupach witał ciągle nowym dowcipem piekarz, wręczając zamiast chleba „pierdzącą poduszkę”. Chciałbym też, by politycy oferowali mi coś więcej niż kulawe dialogi na cztery nogi. Skoro drwinami, mędrkowaniem, pohukiwaniem i politowaniem potraktowano pana Kukiza…

Mam nową koleżankę. Na imię ma Jemma i jest młodą, sympatyczną Angielką. Podeszła parę dni temu do mnie, kiedy rozkoszowałem się papierosem na świeżym, wiosennym powietrzu i zapytała, czy mam zapalniczkę. Dałem jej, a ona patrząc na mój identyfikator z imieniem uśmiechnęła się i powiedziała: „Dzień dobry”. Po polsku. I mówiła dalej: „Ja kocham Polskę i Polaków”. Trochę mnie zmroziło, bo nie wiedziałem, czy Jemma szykuje podwaliny pod przyszłą bliższą znajomość, a amory mi nie w głowie, bom żonaty przecież, dzieci dorosłe, a i wiek na to też jakby nie ten. Zaintrygowała mnie jednak Jemmy znajomość polskiego i pytam, skąd…