Tajemnice Afery Taśmowej: “Powinienem był przyznać się od razu… “

Człowiek renesansu: rolnik, polityk, reżyser i aktor w jednym. Twórca najgłośniejszego filmu o kulisach polskiej polityki. Czy Władysław Serafin ma szansę na Złotą Taśmę Roku?

Afera Taśmowa ucichła, jednak teraz, po odkryciu nowych faktów, znów będzie o niej głośno. Redakcja zna okoliczności, o których opowie sam Władysław Serafin.

– Czy ma Pan problemy z wymiarem sprawiedliwości po Aferze Taśmowej?
– Nie odnotowałem większego zainteresowania organów ścigania. Nie jestem w żaden sposób nękany, ani szarpany.
– Czy Pana byli koledzy Marek Sawicki i Waldemar Pawlak z Panem rozmawiają?
– Nie rozumiem wyrażenia „byli koledzy”. Naszych kontaktów nie określam za zmienione. Zresztą nie było okazji… Marek Sawicki jest teraz posłem i tyle. Niektórzy ludzie z PSL-u, ci co utrzymują się z pieniędzy podatników, są na mnie wściekli. Ale cóż… Trudno. Mam natomiast doskonały kontakt z nowym Ministrem Rolnictwa: prowadzimy ożywiony dialog i współpracę.
– Czy piętno Afery utrudnia Panu życie w Kłobucku?
– Nie odczuwam negatywnych gestów ze strony mieszkańców Kłobucka. Wręcz przeciwnie, prysnęły wszystkie mity o moim majątku, te legendy o stacjach benzynowych i tysiącach hektarów. Wszyscy dziś wiedzą, że to nieprawda. W przeciwnym wypadku te sprawy byłyby wywleczone na pierwszych stronach wszystkich gazet. Większość mieszkańców reaguje pozytywnie.
– Wymiar Sprawiedliwości Pana nie ściga, koledzy partyjni wybaczyli, Kłobuck wręcz jest życzliwy, to czy Afera cokolwiek zmieniła w Pana życiu?
– Zmieniło się wiele. Przekonałem się wreszcie, kto jest moim prawdziwym przyjacielem.Poza tym to nie była afera PSL-u. Chciałbym wyjaśnić – ja występowałem w obronie rolników. Taśm nie zamierzałem upubliczniać.
– Tylko po co?
– Po to, by politycy uwierzyli, że to prawda, że w spółce Elewarr dochodzi do korupcji i nadużyć. Niestety wszystko zostało odwrócone. Chciałem pokazać politykom fakty, o których tak naprawdę wszyscy wiedzą. Po tym zdarzeniu, szkoda jednak, że niewiele się zmieniło.
– Podłożenie kamery było głupie. Chyba Pan się z tym zgodzi…
– To był krok rozpaczy… Moje wcześniejsze sygnały na wiele nieprawidłowości politycy lekceważyli, nie byli tematem zainteresowani. Poprzez nagranie chciałem udokumentować fakty. Uważałem i uważam, że spółka Elewarr musi być państwowa, a nie prywatna. Zbiór magazynów zbożowych to żelazna rezerwa zboża na wypadek problemów w kraju. I musi być w rękach państwa.
– Skoro cel był słuszny, to czy dziś Pan żałuje?
– Oczywiście, popełniłem błąd, bo zaufałem ludziom. A to dlatego, że to było moje prywatne nagranie, które zostało rozpowszechnione bez mojej zgody i wiedzy. Wszystko odwróciło się przeciwko mnie, nastąpił element zaskoczenia i szoku. Dziś wiem, że powinienem był przyznać się od razu. Nie chciałem nikogo skompromitować, bo na tym filmiku przede wszystkim jestem ja. Cieszę się, że rolnicy w Polsce reagują pozytywnie, negatywnie odbierają to tylko ludzie władzy. Nie była to zamierzona prowokacja, ale niechcący zrobiła trochę porządku w państwie.
– Niestety już zawsze będzie się Pan kojarzył z Aferą Taśmową. Może czas skończyć z polityką?
– Nie będę się kojarzył tylko z Aferą Taśmową. To zdarzenie jest jednym z elementów życia politycznego. Jeśli będzie trzeba, w obronie rolników posunę się jeszcze dalej. Nie zamierzam rezygnować z polityki, bo ja wciąż w niej jestem. Dzięki mnie się dużo zmieniło.

Władysław Serafin niewiele wypowiada się na temat jego obecnych relacji koleżeńsko-partyjnych z Waldemarem Pawlakiem. Być może dlatego, że szef PSL-u prędko Serafinowi afery nie wybaczy.
Przykład.
11 sierpnia podczas Wojewódzkiego Zjazdu Delegatów PSL Województwa Śląskiego w Katowicach na mównicę wszedł Władysław Serafin. Koledzy partyjni zaczęli niegrzecznie buczeć, a Waldemar Pawlak ostentacyjnie opuścił salę. Wrócił po przemówieniu Serafina. Relacje między panami są więc oczywiste.
Co wiemy o Serafinie?
„Władysław Serafin jest osobą popularną, znaną z telewizji i prasy” – tak pisaliśmy o nim w 2005 roku. Jakże prorocze słowa!
Władysław Serafin urodził się w 1950 r w Piasecznie. Swoją karierę rozpoczynał nie jako polityk (a nie rolnik, jak by mogło się wydawać), i nie na wsi, a w mieście – był ślusarzem narzędziowym w Polskich Zakładach Optycznych w Warszawie. Od 1969 do 1990 należał do „jedynie słusznej” Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Od 1981 roku jest członkiem prezydium Krajowego Związku Rolników, Kółek i Organizacji Rolniczych. Przez 5 lat był jego wiceprezesem, od 1999 jest jego prezesem. Związek zrzesza – zdaniem Serafina – prawie dwa miliony ludzi, głównie przedstawicieli kółek rolniczych i kół gospodyń wiejskich (szczególnie bliskich przewodniczącemu). Od 1996 roku Władysław Serafin był aktywnym działaczem Związek Młodzieży Wiejskiej, a członkiem władz wojewódzkich i krajowych w latach 1978-1990.
W 1989 został posłem na Sejm „kontraktowy”, startował oczywiście z listy PZPR; zasiadał w prezydium Parlamentarnego Klubu Lewicy Demokratycznej. W dwóch kolejnych kadencjach Sejmu był już posłem z ramienia PSL. W 2004 i 2009 bez powodzenia kandydował do Parlamentu Europejskiego. W 2011 kandydował w wyborach parlamentarnych z 1. miejsca na liście komitetu wyborczego PSL w okręgu wyborczym nr 28 w Częstochowie, jednak nie uzyskał mandatu poselskiego.
Co mówią o nim i on sam o sobie?
Serafin jest uważany za człowieka z poczuciem humoru, sam o sobie opowiada dowcipy. “Do restauracji wchodzi Marek Sawicki i Władysław Serafin. – Dwa WieśMac’ki – zamawia Sawicki. – Przecież widzę! – odpowiada sprzedawca”.
Jeszcze kilka lat temu Serafin cieszył się sympatią lokalnych polityków.
Krzysztof Matyjaszczyk (SLD): – Miałem okazję poznać pana Serafina. To bardzo ciekawa i barwna postać.
Szymon Giżyński (PiS): – Władysław Serafin jest bardzo sprawny w sprawach socjotechnicznych. Natomiast, czy ma szanse być dobrym reprezentantem naszego regionu…?

Władysław Serafin – prócz Afery Taśmowej – to przede wszystkim odnowiciel skostniałego Krajowego Związku Rolników, Kółek i Organizacji Rolniczych. Jego medialność, nierzadko barwne wypowiedzi telewizyjne i prasowe, spowodowały, że dwumilionowa rzesza członków Kółek dowiedziała się, że Związek jeszcze istnieje. Osobę prezesa wszyscy dokładnie poznali po Aferze Taśmowej.