Niezadowolenie mieszkańców Częstochowy z rządów lewicy sięga zenitu. Tu i ówdzie słychać pogłoski o protestach, kolejnym referendum lub kampanii sił lewicowych przeciwko prezydentowi Matyjaszczykowi w ramach wewnętrznych nacisków.
To co politykom wydaje się ważne, nie zaprząta głowy częstochowianina. Mieszkaniec ocenia władzę na podstawie dobrobytu własnego. Kowalski chce mieć pracę, godziwą pensję i święty spokój. Czy którykolwiek prezydent Częstochowy umiał nam to zapewnić? Jak częstochowianie oceniają wszystkich sześciu prezydentów? Sondaż zamyka dyskusję. 97 (spośród 100) mieszkańców, biorących udział w ankiecie nie darzy szacunkiem, w związku z pracą dla miasta – „żadnego” z prezydentów.
Co sami mówią o sobie i o swoich poprzednikach bądź następcach?
Tadeusz Wrona (Wspólnota Samorządowa)
Sukcesy prezydentury
– Przygotowanie projektów i załatwienie dużych środków Unii Europejskiej na budowę nowej linii tramwajowej, zakup siedmiu nowych tramwajów, modernizację filharmonii, budowę hali sportowej na 7 tysięcy miejsc, budowę węzłów komunikacyjnych: DK1 – Makuszyńskiego i DK1 – Jana Pawła II, przybudowę Al. NMP wraz z placem Biegańskiego, Centrum Kultury Młodych i inne, które powstają na naszych oczach.
Porażki prezydentury
– Nagonka i oszukanie mieszkańców przez referendarzy, prowadzące w konsekwencji do degradacji miasta.
Co o Halinie Rozpondek?
– Dwukrotnie doprowadziła do przejęcia władzy w mieście przez lewicę.
Co o Ewie Janik?
– Mocna osobowość, gorsze efekty.
Co o Wiesławie Marasie?
– Miasto tonęło w marazmie.
Co o Piotrze Kurpiosie?
– Źle się czuł w roli zarządzającego Częstochową. Nie radził sobie z problemami.
Co o Krzysztofie Matyjaszczyku?
– Nie liczy się z ludźmi, jakby sądził że będzie rządził wiecznie.
O sobie dziś
– Żyję…
Janik Ewa (SLD)
Sukcesy prezydentury
– Uporządkowałam targowiska: przy ul Jagiellońskiej i na Promenadzie. Założyłam Towarzystwo Budownictwa Społecznego (TBS). Zakłady komunalne przekształciłam w spółki miasta
Porażki prezydentury
– Ja osobiście jestem niezadowolona z barier administracyjnych w magistracie i agendach urzędu. Jednostki samorządowe nie są przyjazne petentowi. I tu przyznaję się, nie udało mi się tego zmienić.
Co o Tadeuszu Wronie?
– Z Tadeuszem Wroną totalnie w niczym się nie zgadzam. Nie dlatego, że jest niekompetentny. Natomiast nigdy nie był prezydentem wszystkich częstochowian, wiem, że nie chciał być moim.
Co o Halinie Rozpondek?
– Pracowałyśmy razem i w wielu sprawach doskonale rozumiałyśmy się nawzajem. Nie przeszkadzały mi jej poglądy i mam nadzieję, że działało to w drugą stronę. Halinkę darzę dużym szacunkiem.
Co o Wiesławie Marasie?
– Był krótko. W wielu sprawach mamy podobne spojrzenie na świat. Zresztą myślę, że kontynuował moje dzieło.
Co o Piotrze Kurpiosie?
– Piotrka poznałam jako radnego. Potem, gdy pełnił funkcję prezydenta miasta Częstochowy myślę, że zdawał sobie sprawę, iż będzie to „krótka piłka”. On w zasadzie wyłącznie administrował miastem, a nie nim zarządzał.
Co o Krzysztofie Matyjaszczyku?
– Krzysztof był moim pracownikiem, mógłby być moim synem. Trudno więc mówić o jakiejś formie szacunku. Jeszcze wiele wysiłku przed nim i wiele pracy.
O sobie dziś
– Kiedyś nie wyobrażałam sobie, że przejdę na emeryturę, teraz, gdy na niej jestem, nie wyobrażam sobie innego życia. To prawdziwy komfort dla mnie, bo mogę nadrobić zaległości z lektury. Dużo korzystam też z internetu. Byleby tylko zdrowie dopisało.
Wiesław Maras (SLD)
Sukcesy prezydentury
– Skąd ja mam pamiętać takie rzeczy… ha, ha. Przede wszystkim rozwój inwestycyjny miasta: Cmentarz Komunalny, drogi – al. Wyzwolenia, ul. Westerplatte. Poważnym sukcesem była współpraca europejska.
Porażki prezydentury
– Nie było. Zwracam jednocześnie uwagę, że urząd funkcjonował poprawnie, mimo znacznie mniejszej liczy pracowników.
Co o Tadeuszu Wronie?
– Spowodował, że wiele wydatków miasta było nietrafionych. Zbyt wysokie koszty ponosi miasto i niestety będzie się to za Częstochową ciągnęło jeszcze wiele lat.
Co o Halinie Rozpondek?
– Wielką zasługą Haliny Rozpondek jest rozpoczęcie procesu wprowadzania Częstochowy we współpracę europejską.
Co o Ewie Janik?
– Gdy Ewa Janik była prezydentem, ja w tym czasie byłem członkiem zarządu Miasta Częstochowy. Uważam, że jej prezydentura obyła się bez jakichkolwiek zgrzytów.
Co o Piotrze Kurpiosie?
– Cóż on mógł w ciągu roku…? Mogę jedynie powiedzieć, że był człowiekiem nie wyróżniającym się niczym.
Co o Krzysztofie Matyjaszczyku?
– Tu się dopiero zaczyna… W trudnym okresie objął prezydenturę. Efekty jego pracy zobaczymy w roku 2012. Uważam natomiast, że zbyt wolno idą reformy i przemiany w mieście.
O sobie dziś
Jestem na emeryturze pracownika PKP. Poza tym zasiadam w sejmiku województwa śląskiego.
Halina Rozpondek (PO)
Sukcesy prezydentury
– Prestiżowy sukces, to nagroda Rady Europy dla miasta Częstochowy. Byliśmy pierwszym miastem w Polsce, które otrzymało tak istotne wyróżnienie. Do sukcesów należą również inwestycje: kanalizacja, gaz, wodociągi oraz rozpoczęte: Cmentarz Komunalny.
Porażki prezydentury
– Upadek województwa częstochowskiego, chociaż to nie z mojej winy. Bardzo, być może nawet za bardzo byłam zaangażowana w utrzymanie statusu Częstochowy jako miasta wojewódzkiego.
Co o Tadeuszu Wronie?
– Skuteczny, pracowity, z pomysłami. Nie umiejący jednak otworzyć się na ludzi, na społeczeństwo. Plany związane z Częstochową na pewno jednak miał.
Co o Ewie Janik?
– Była bardzo krótko. Myślę jednak, że wybrany przez nią kierunek był właściwy. Wszystko szło w dobrym kierunku.
Co o Wiesławie Marasie?
– Również na stanowisku prezydenta nie był zbyt długo, więc i nie miał spektakularnych sukcesów. Po prostu był.
Co o Piotrze Kurpiosie?
– Nie mógł rozwinąć skrzydeł. Musiał kontynuować plany Wrony, szczególnie pod względem pilnowanie inwestycji unijnych.
Co o Krzysztofie Matyjaszczyku?
– Jestem bardzo zawiedziona. Gdy zaczynał miał bardzo duże poparcie społeczne. Zapowiadał przecież pozytywne zmiany w zakresie gospodarki, nowych miejsc pracy. Na razie można go ocenić w aspekcie wielu nieprzyjemnych wrażeń, np. przyjmowanie ludzi spoza Częstochowy. Zresztą zobaczymy co jeszcze pokaże.
O sobie dziś
– Poseł na sejm. Jestem wykładowcą na AJD w Częstochowie, dzielę się ze studentami wiedzą z zarządzania w administracji publicznej.
Piotr Kurpios (PO)
Sukcesy prezydentury
– Cieszy mnie fakt, że udało się podpisać wszystkie konieczne umowy i rozpocząć realizację zadania „Aleje”.
Porażki prezydentury
– Za sprawę nieudaną traktuję rozpad koalicji PO – PiS w Częstochowie
Co o Tadeuszu Wronie?
– A muszę…?
Co o Ewie Janik?
– Stanowcza kobieta… Ewa, to taka baba, która wiedziała czego chce.
Co o Wiesławie Marasie?
– Nie miałem z nim zbyt wielu styczności, więc niewiele mogę o nim powiedzieć. Ulica, która koło mnie powstała za jego czasów, nadal nie ma dziur.
Co o Halinie Rozpondek?
– Za jej kadencji można powiedzieć, że było to dobre gospodarowanie miastem. Poza tym pamiętam jej nadludzkie próby utrzymania przez Częstochowę statusu miasta wojewódzkiego.
Co o Krzysztofie Matyjaszczyku?
– Na razie wiele nie pokazał. Ten stary budżet, na którym pracował w tym roku, nie był do końca jego. Po prostu ubrany był w „cudze buty”. Zobaczymy co będzie w budżecie kolejnym.
O sobie dziś
– Pracuję w Miejskim Szpitalu Zespolonym. Po prostu jestem lekarzem. Ponadto zasiadam w radzie sejmiku województwa śląskiego, ostatnio zostałem wiceprzewodniczącym.
Krzysztof Matyjaszczyka (SLD)
Trudno „nowego” prezydenta pytać w środku kadencji o jego sukcesy czy porażki. Co zresztą nie zmienia postaci rzeczy, że i tak jest niedostępny.
Poznaj życiorysy naszych prezydentów
Tadeusz Stanisław Wrona
(ur. 1951 w Szczecinie) – polityk, samorządowiec, poseł na Sejm III kadencji, były doradca prezydenta Lecha Kaczyńskiego.
Do 1990 był pracownikiem naukowym politechniki, pracę tę kontynuował także w latach 1996–1997, do chwili obecnej. W 1980 był jednym z założycieli i wiceprzewodniczącym “Solidarności” na Politechnice Częstochowskiej.
Od 1990 do 1995 sprawował funkcję prezydenta Częstochowy, był też radnym miejskim.
W latach 1997–2001 z ramienia Akcji Wyborczej Solidarność pełnił mandat posła.
W 2002 po raz drugi objął urząd prezydenta Częstochowy, w następnych wyborach w 2006 skutecznie ubiegał się o reelekcję.
Od 2003 do 2009 – wiceprezes Związku Miast Polskich.
W 2009 roku w referendum mieszkańcy Częstochowy opowiedzieli za jego odwołaniem.
Od 1 lutego 2010 był doradcą prezydenta Lecha Kaczyńskiego – do tragicznych wydarzeń pod Smoleńskiem.
Jest pracownikiem departamentu administracji publicznej w NIK. Zrezygnował z kierowania Wspólnotą Samorządową w Częstochowie i złożył rezygnację z funkcji radnego.
Halina Leokadia Rozpondek
(ur. 1950 w Częstochowie) – polityk, samorządowiec, z wykształcenia bibliotekoznawca, posłanka.
W latach 1995–1998 była prezydentem Częstochowy. W 2002 została wybrana na radną sejmiku śląskiego, złożyła mandat, obejmując funkcję zastępcy prezydenta miasta, którą pełniła do 2005.
Kilka już kadencji (V, VI i VII) jest posłem ziemi częstochowskiej.
Prowadzi także zajęcia w Instytucie Administracji Akademii im. Jana Długosza w Częstochowie.
Ewa Maria Janik
(ur. 1948 w Częstochowie) – polityk, posłanka, inżynier włókiennik.
Od 1974 do 1989 była członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (pełniła funkcję sekretarza Komitetu Miejskiego PZPR w Częstochowie). W 1999 przystąpiła do SLD.
W latach 1995–1998 sprawowała urząd zastępcy prezydenta Częstochowy, a następnie do 2000 prezydenta miasta.
Od 1997 do 2007 sprawowała mandat posła na Sejm III, IV i V kadencji z listy SLD.
Wiesław Maras
(ur.1950 we Wrocławiu) – polityk, inżynier i samorządowiec.
Od 1969 do 2000 był zatrudniony w Polskich Kolejach Państwowych.
W 2000, po rezygnacji Ewy Janik, rada miasta powołała go na urząd prezydenta Częstochowy.
Potem związał się z sejmikiem śląskim z ramienia Sojuszu Lewicy Demokratycznej.
Piotr Kurpios
(ur. 1963 w Częstochowie) – lekarz, polityk i działacz samorządowy.
Jako lekarz, od czasu podjęcia pracy zawodowej, związany z częstochowskim szpitalem im. Ludwika Rydygiera, gdzie pracował na oddziale chirurgii urazowej i ortopedii.
W latach 1994–1998 oraz 2002–2009 był radnym Rady Miasta Częstochowy.
W 2001 wstąpił do Platformy Obywatelskiej, został wiceprzewodniczącym zarządu powiatowego tej partii i członkiem rady Regionu Śląskiego.
W 2009 roku otrzymał nominację podpisaną przez premiera Donalda Tuska na stanowisko pełniącego funkcję prezydenta miasta Częstochowy.
Obecnie związany z radą sejmiku województwa śląskiego.
Krzysztof Adam Matyjaszczyk
(ur. 1974 w Radomsku) – polityk, poseł na Sejm VI kadencji, urzędnik samorządowy.
W latach 2002–2007 zasiadał w radzie miasta Częstochowy. Pracował także jako zastępca naczelnika w starostwie częstochowskim.
W przedterminowych wyborach w 2007 został wybrany na posła, kandydując z listy LiD.
W 2010 roku w związku z wyborem na funkcję samorządową – wygrał wybory na prezydenta miasta Częstochowy – utracił mandat poselski.
