Kogo boi się Matyjaszczyk?

Krzysztof Matyjaszczyk jest prezydentem Częstochowy od prawie roku, więc czas na pierwsze rozliczenia. Pamiętamy obietnice przedwyborcze, a wśród nich zobowiązanie prezydenta o zmniejszeniu zatrudnienia w samorządzie. Powód? Mniej urzędników i pracowników jedostek podległych, to mniej wypłacanych pensji z miejskiego budżetu, czyli oszczędności dla miasta.

Konia z rzędem temu, kto potrafi doliczyć się częstochowskich urzędników i pozostałych pracowników samorządowych. Ustalmy, komu pensje wypłaca miasto.
1. Urząd Miasta Częstochowy (25 wydziału) – 805 osób
2. Jednostki oświatowe (136 placówek) – 6.616 osób
3. Pozostałe jednostki (22 instytucje) – 2.819 osób
4. Spółki gminy (5 spółek) – 1.146 osób
Łącznie miasto musi wypłacać wynagrodzenia 11.386 pracownikom. Żaden przedsiębiorca częstochowski nie może równać się z miastem Częstochowa, które bez wątpienia jest największym pracodawcą w naszym mieście.

Matyjaszczyk jest prezydentem ponad 11 tysięcy “urzędników”, czyli wszystkich opłacanych przez miasto

Co obiecywał, a o czym zapomniał
Na początku stycznia – tuż po przejęciu przez Matyjaszczyka władzy w mieście – w Internecie czytamy: “Prezydent Częstochowy Krzysztof Matyjaszczyk podjął decyzję o redukcji zatrudnienia w Urzędzie Miasta, jednostkach organizacyjnych i spółkach gminnych. W związku z koniecznością ograniczania kosztów bieżących Miasta nie będzie przyjęć nowych pracowników, a urzędnikom zatrudnionym na czas określony nie będą przedłużane umowy o pracę. Decyzja dotyczy 140 etatów, z czego 50 to etaty w Urzędzie Miasta”.
Matyjaszczyk, idąc za ciosem w niespełna kilka dni później zapowiada zmiany organizacyjne. W oficjalnym komunikacie czytamy: “W wyniku reorganizacji urzędu część zadań zostanie inaczej rozdzielona w Wydziale Edukacji i Sportu, Wydziale Zdrowia i Wydziale Rozwoju Miasta. Do dotychczasowego Wydziału Kultury i Promocji dołączy Sport. Powstanie Wydział Promocji Zatrudnienia i Spraw Społecznych wydzielony częściowo z dotychczasowego Wydziału Zdrowia i Spraw Społecznych. W nowej strukturze pojawi się Biuro Funduszy Europejskich i Rewitalizacji oraz Biuro Inicjatyw Lokalnych i Konsultacji Społecznych”.
W „exposé” Matyjaszczyka z połowy stycznia też nie brakuje zapowiedzi zmniejszania zatrudnienia. Nowy prezydent poddał swoich poprzedników ostrej krytyce, zarzucając im niegospodarność i topienie publicznych pieniędzy w zbędnych etatach urzędniczych i pozostałych jednostkach. W wystąpieniu programowym czytamy: “Taki stan finansów miasta wymaga zdecydowanych działań ograniczających wydatki bieżące. (…) W Urzędzie Miasta w grudniu 2002 roku liczba pracowników wynosiła 590, aby osiągnąć w grudniu 2009 roku stan 863. 10 grudnia 2010 roku stan zatrudnienia wynosił 845 etatów. (…) Żaden przyrost zadań nie jest w stanie usprawiedliwić 46 proc. wzrostu zatrudnienia. Obecna sytuacja zarządzania miastem jest szczególna i wymaga często trudnych działań dla ratowania stanu finansów Częstochowy”. Z ostatnią myślą prezydenta trudno się nie zgodzić. 
Czy Matyjaszczyk, wie co mówi?
Wyborcy niczym dzieci zawierzyli. Po wyborach szybko dorośli i dziś oczekują wyników.
Biuro prasowe urzędu miasta informuje, iż stan zatrudnienia w magistracie na dzień 10.12.2010 wynosił 845 osób, a na dzień 18.10.2011 – 805 osób. W pozostałych jednostkach miasta zatrudnienie spadło o podobno 180 osób. Trudno doliczyć się owych zwolnień, którymi – w odniesieniu do oszczędności, chwali się Matyjaszczyk, ale prawdą jest – co potwierdza biuro prasowe urzędu – ruchy kadrowe dotknęły wielu pracowników. Matematyka nie kłamie, poruszono ponad 400 osób z samorządówki. Matyjaszczyk popisał się sztuką kuglarską – przerzuca pracownika z wydziału X do wydziały Y, potem do jednostki Z, by na koniec ponownie podrzucić urzędnika wydziałowi X lub Y.  Nikt już nie jest w stanie połapać się, kto gdzie przeszedł, oprócz prezydenta. Roszady personalne dla niektórych zakończyły się utratą pracy, ale dotyczy to obecnych już emerytów lub niewielkiej grupy osób z umowami na czas określony.
Przeanalizujmy pierwsze półrocze rządów prezydenta Matyjaszczyka.

Kogo zwolnił, a kogo zatrudnił Matyjaszczyk?

Jednostki Organizacyjne Urzędu Miasta

Jednostki oświatowe

Pozostałe jednostki

Spółki Gminy

Inni się nie boją
Miasto Częstochowa nie radzi sobie z przerostem zatrudnienia. Krążą anegdoty o przyjęciach do pracy w samorządzie częstochowskim i o obowiązkach w trakcie, o zajmowaniu stołków do grobowej deski. Powszechnie wiadomo, iż opłacanie 11-tysięcznej armii pracowników pozbawione jest jakiegokolwiek działań popartych rozumem i zwyczajną gospodarnością. Rzetelna analiza byłaby dla władz miasta druzgocąca, bowiem okazać by się mogło, że w rzeczywistości potrzebujemy ¾, a może nawet połowę obecnej kadry samorządowej. Wielu mądrych, również spoza Częstochowy zadawało sobie pytanie: skąd u wszystkich prezydentów naszego miasta bierze się lęk przed własnymi pracownikami? Dlaczego, skoro wiadomo, że jest ich zbyt wielu, po prostu nie zostaną zwolni? Powodów można by doszukiwać się w agresji związków zawodowych lub w miłosierdziu władz, które bardziej niż samych urzędników przeraża są wizja bezrobocia. Przyczyny mogą być jednak bardziej prozaiczne. Ponad 11 tysięcy pracowników to poważna siła, także nacisku i niebagatelny elektorat.
Czy to znaczy, że inne miasta w Polsce nie znalazły rozwiązania? Według danych statystycznych Częstochowa liczy ponad 230 tysięcy mieszkańców, Radom ponad 220 tysięcy. Poza Jasną Górą między miastami istnieje wiele podobieństw. My mamy Hutę Częstochowa, oni Fabrykę Broni Łucznik. Radom jest w mazowieckim największym po Warszawie ośrodkiem akademickim, ma 10 szkół wyższych i 2 kolegia nauczycielskie. W Częstochowie mamy 12 uczelni. Powiat radomski, podobnie jak częstochowski jest bardziej rolniczy niż przemysłowy. Biuro prasowe Urzędu Miejskiego w Radomiu przyznaje, iż władze miasta znacznie zmniejszyły zatrudnienie pracowników samorządowych, ale do doskonałości jeszcze im daleko. Prezydent Radomia Andrzej Kosztowniak do końca roku planuje redukcję zatrudnienia o 20 proc. 

Radom kontra Częstochowa

Od autora
Celem tego wywodu dziennikarskiego było pokazanie mieszkańcom Częstochowy skali problemu przerostu zatrudnienia w naszym samorządzie. Nasuwa się kilka prostych z pozoru pytań.
1. Czy prezydent Matyjaszczyk dotrzymał obietnic przedwyborczych o zmniejszeniu urzędniczej kadry?
2. Ilu urzędników i pozostałych pracowników zostało zwolnionych i dlaczego?
3. Kto został przyjęty i jakie ma kwalifikacje?
4. Ile zaoszczędziło miasto w roku 2011, dzięki zmniejszeniu zatrudnienia w urzędzie i jego jednostkach?
Pytania pozostają bez odpowiedzi. Maga fabryka, gigantyczna machina wymknęła się spod kontroli, tworząc chaos przyjęć, zwolnień, przesunięć kadrowych, w którym wszyscy, łącznie z urzędnikami już dawno się pogubili.