Według danych z raportu CBOS z 2014 roku dotyczącego zaufania do lekarzy, aż 33% Polaków deklarowało, że doświadczyło błędów medycznych. W takim przypadku, poszkodowanemu przysługuje odszkodowanie. Może je uzyskać poprzez dwie drogi: sądową oraz przed Komisją ds. orzekania o zdarzeniach medycznych.
Niezależnie od wyboru sposobu uzyskania odszkodowania, w obu przypadkach trzeba się do niego odpowiednio przygotować. Na stronie internetowej lub w siedzibie danego urzędu wojewódzkiego powinny być dostępne ogólne formularze wniosków o odszkodowanie. Można go także przygotować samodzielnie na stosownym formularzu lub z pomocą firmy odszkodowawczej. Poszkodowanemu przysługuje legitymacja do złożenia wniosku na Komisję, co do zasady w okresie roku od wystąpienia zdarzenia medycznego. Pozew skierowany do Sądu może być natomiast złożony w terminie trzech lat od zdarzenia.
Do wniosku, pozwu, zgłoszenia należy dołączyć pełną dokumentację medyczną: kartę informacyjną, historię choroby, wyniki badań przeprowadzonych przed i po zabiegu, wyniki obserwacji lekarskich, szczegółowy opis dotyczący przebiegu leczenia oraz sprecyzowanie na czym – w ocenie poszkodowanego – polegał błąd lub zaniedbanie. Z kolei w przypadku zmiany lekarza należy także przedstawić opinię o nowym leczeniu. Należy również pamiętać o dołączeniu wszelkich pozostałych dokumentów w zakresie poniesionych kosztów, utraconych korzyści, będących bezpośrednim następstwem błędu. Niestety zwrotu poniesionych kosztów nie będziemy mogli domagać w sprawach przez Komisją.
Komisja
Rozwiązanie prawne przed Komisją ds. orzekania o zdarzeniach medycznych jest mniej kosztownym procesem uzyskania odszkodowania. Opłata do wniosku wynosi 200 złotych, a orzeczenie zgodnie z ustawą powinno zostać wydane w terminie do 4 miesięcy. Po złożeniu wniosku, Komisja wysyła do podanej placówki medycznej wniosek o przekazanie dokumentów. Placówka medyczna ustosunkowuje się w terminie podanym przez komisję. Następnie Komisja przeprowadza postępowanie i wydaje orzeczenie. Jeżeli jest pozytywne, po jego uprawomocnieniu się placówka medyczna zobowiązana jest do przedstawienia propozycji wysokości zadośćuczynienia. Poszkodowany ma prawo taką propozycję przyjąć lub odrzucić. W przypadku złożenia wniosku do Komisji, ustawa określiła górne granice kwot, o jakie może wnosić poszkodowany – 100 tys. złotych w przypadku stwierdzenia zdarzenia medycznego, skutkującego rozstrojem zdrowia i 300 tys. zł (łącznie wszystkich spadkobierców), jeżeli w wyniku zdarzenia medycznego nastąpiła śmierć pacjenta.
Odmowa – co wtedy?
W przypadku odrzucenia proponowanej przez placówkę medyczną kwoty, poszkodowany ma prawo ubiegać się o wyższe odszkodowanie bezpośrednio od ubezpieczyciela placówki medycznej gdzie doszło do popełnienia błędu medycznego. Analogicznie, tak jak w przypadku wniosków przy Komisjach należy przedstawić: szczegółowy opis dotyczący przebiegu leczenia oraz sprecyzować na czym, w ocenie poszkodowanego polegał błąd lub zaniedbanie, a także należy przedstawić pełną dokumentację medyczną z placówki medycznej gdzie doszło do popełnienia błędu medycznego. Z kolei jeżeli w wyniku błędu medycznego poszkodowany podjął leczenie następstw błędu, wówczas należy dostarczyć również pełną dokumentacje z prowadzonego leczenia oraz pozostałe dokumenty w zakresie poniesionych kosztów, utraconych korzyści będących bezpośrednim następstwem błędu (koszty leczenia, koszty dojazdu, utracone korzyści).
Droga sądowa
Jeśli droga ugodowa – negocjacje i propozycja od ubezpieczyciela placówki medycznej, nie są w pełni satysfakcjonujące dla poszkodowanego, wówczas może on wystąpić na drogę sądową. To proces, który do czasu wydania prawomocnego wyroku może potrwać nawet do trzech lat.
Poszkodowany musi także pamiętać o kosztach sądowych. Niemniej jednak występując na drogę postępowania sądowego, poszkodowany może ubiegać się o znacznie wyższe kwoty odszkodowania niż przed Komisją ds. orzekania o zdarzeniach medycznych.
Pomoc prawna
Niejednokrotnie osoby poszkodowane nie są w stanie oszacować o jakie odszkodowanie powinny się ubiegać i tym samym nie są w stanie na własną rękę uzyskać należnego im odszkodowania, tj. takiego jakie im się należy biorąc pod uwagę rozległość doznanej szkody. Dlatego po pomoc poszkodowani mogą zwrócić się do firm specjalizujących się w uzyskiwaniu odszkodowań.
3 komentarzy
W Częstochowskich szpitalach i w prywatnych przychodniach lecza się desperaci i samobójcy,na własnym przykładzie odczułam,byłam u pięciu lekarzy laryngologów oczywiście prywatnie, na konsultacji i co się okazało,że żaden z tych “fachowców” nie miał pojęcia co mi dolega,gdybym zaufała częstochowskim lekarzom to już dawno byłabym w piachu ,a tak żyję i cieszę się zdrowiem,tak potrafią wypisać tylko receptę i jeszcze ja muszę podać nazwę leku,bo jak sam by chciał wypisać to by dawno mnie otruł,ale z tego co widzę “rezydenci” STRAJKUJĄ,a może by się za gruntowna naukę się wzieli co?
W Częstochowskich szpitalach i w prywatnych przychodniach lecza się desperaci i samobójcy,na własnym przykładzie odczułam,byłam u pięciu lekarzy laryngologów oczywiście prywatnie, na konsultacji i co się okazało,że żaden z tych “fachowców” nie miał pojęcia co mi dolega,gdybym zaufała częstochowskim lekarzom to już dawno byłabym w piachu ,a tak żyję i cieszę się zdrowiem,tak potrafią wypisać tylko receptę i jeszcze ja muszę podać nazwę leku,bo jak sam by chciał wypisać to by dawno mnie otruł,ale z tego co widzę “rezydenci” STRAJKUJĄ,a może by się za gruntowna naukę się wzieli co?
Rezydenci strajkują bo są waleni w dupę tak samo jak pacjenci,kasa płynie szerokim strumieniem na “chore ” pomysły rządu.
Rezydenci strajkują bo są waleni w dupę tak samo jak pacjenci,kasa płynie szerokim strumieniem na “chore ” pomysły rządu.
TVN UWAGA wyemitowała 26.10.2017 reportaż, który jest najlepszym komentarzem do tego artykułu-polecam.
Dzisiaj o tej sprawie pisze Wprost.
TVN UWAGA wyemitowała 26.10.2017 reportaż, który jest najlepszym komentarzem do tego artykułu-polecam.
Dzisiaj o tej sprawie pisze Wprost.