Tygodnik rozpoczyna publikacje nowego cyklu „Zielono mi…” W przestrzeni publicznej coraz popularniejszy staje się trend polegający na otaczaniu się roślinami. Przybywa miłośników i znawców uprawy roślin, którzy w swoich ogrodach, na działkach czy też na tarasach i balkonach, tworzą barwne kompozycje roślinne. Takie zielone oazy nie tylko cieszą oko swym pięknem, pobudzają i angażują też inne zmysły – węch, dotyk, słuch, a nawet smak.
Uprawa roślin może stać się znakomitą formą terapii, ma pozytywny wpływ na zdrowie psychiczne i fizyczne ludzi, przybliża do natury, pomaga odpocząć i oderwać się od trudów codzienności.
W naszym cyklu poruszymy wszystkie aspekty dotyczące hodowli i uprawy roślin. Będą porady, ciekawostki i praktyczne informacje. Zajmiemy się zarówno roślinami uprawianymi w ogrodach, jak i tymi domowymi. Będzie coś dla miłośników kwiatów, pnączy, warzyw, iglaków, ziół, krzewów ozdobnych oraz roślin owocowych, ale też amatorów zwykłego trawnika.
Mamy nadzieję, że cykl „Zielono mi…” przyczyni się do powiększenia grona kochających rośliny, a posiadacze własnych ogrodów wzbogacą swoją wiedzę. Liczymy też na pytania i sugestie naszych czytelników odnośnie tematów poruszanych w ramach cyklu.
Ze względu na obecną porę roku oraz aurę, która niekoniecznie zachęca do prac w ogrodzie czy na działce, w pierwszym odcinku naszego cyklu zajmiemy się roślinami doniczkowymi. Nie ma chyba mieszkania, w którym nie znajdowała by się popularna paproć, palma, fikus czy bluszcz. Ale czy wiemy jakie gatunki najlepiej czują się w zamkniętych pomieszczeniach? Uprawiane w mieszkaniach rośliny podczas okresu zimowego muszą sobie radzić z niską wilgotnością powietrza, słabym naświetleniem i innymi niekorzystnymi warunkami. Dość często zdarza się, że te, które latem prezentowały się pięknie i zdrowo, zimą zaczynają chorować, więdnąć lub usychać.
Każdy gatunek potrzebuje indywidualnego podejścia, są jednak pewne ogólne zasady, których należy przestrzegać w stosunku do większości roślin.
Najwięcej problemów sprawia zazwyczaj podlewanie. Złym nawykiem jest podlewanie roślin na zapas, zazwyczaj powoduje to gnicie korzeni. Przed podlaniem zawsze sprawdzamy ziemię palcami. By roślina mogła oddychać należy dać ziemi nieco czasu na przeschnięcie.
Nawożenie roślin doniczkowych jest konieczne przede wszystkim w okresie najsilniejszego wzrostu, od wiosny do jesieni. Rozpoczynamy je w marcu, kiedy rośliny zaczynają wypuszczać nowe liście, a kończymy na przełomie sierpnia i września. Większość roślin wystarczy jednak nawozić raz na dwa tygodnie lub nawet tylko raz w miesiącu. Pamiętajmy, aby nigdy nie stosować dawek większych niż podane na opakowaniu nawozu.
Przesadzanie roślin doniczkowych jest jednym z najważniejszych zabiegów pielęgnacyjnych. Trzeba je zazwyczaj wykonywać co roku w przypadku roślin młodych, u starszych wystarczy raz na kilka lat. Na ogół najlepszym terminem na przesadzanie roślin jest marzec, kiedy to większość roślin kończy okres zimowego spoczynku i rozpoczyna okres wzrostu. Dorosłe okazy, rosnące w dużych donicach, przesadzamy jeszcze rzadziej. Takim roślinom, co 1-2 lata wymieniamy jedynie wierzchnią warstwę ziemi. Rośliny przesadzamy do doniczek tylko trochę większych od dotychczasowych. Każda donica powinna mieć na dnie otwory, dzięki którym nadmiar wody wypłynie na podstawkę. Na rynku jest szeroki wybór podłoży dla roślin doniczkowych z różnych grup. Najlepiej jednak sięgać po ziemię uniwersalną.
Co do miejsca, w którym najlepiej udaje się uprawa roślin w domu panuje zasada, że gatunki o kolorowych liściach stawiamy w miejscach dobrze doświetlonych. Im gatunek zieleńszy tym, lepiej znosi niedostatki światła.
Poniżej przedstawiamy kilka roślin pokojowych o małych wymaganiach i cierpliwie znoszących trudne warunki.
Dracena obrzeżona wymaga podlewania jedynie raz na tydzień, a zimą nawet rzadziej. Dodatkowo lubi miejsca półcieniste lub zacienione, jest odporna na wiele trudnych warunków uprawy.
Zamiokulkas zamiolistny toleruje nieregularne podlewanie, gdyż gromadzi wodę w zgrubiałych liściach. Lubi miejsca jasne, ale dobrze się też czuje na stanowiskach zacienionych.
Nolina wygięta jest doskonałą rośliną pod względem odporności na suszę, gdyż gromadzi wodę w szerokiej łodydze. Bardzo dobrze znosi niską wilgotność powietrza w mocno ogrzewanych pomieszczeniach. Potrzebuje jedynie większej ilości światła przez cały rok.
Bluszcz pospolity świetnie sobie radzi w zacienionych miejscach i pomieszczeniach z oknem skierowanym na północ.
Zielistka rośnie dobrze na prawie każdym stanowisku. Toleruje jałowe podłoże, nieregularne podlewanie, ale przede wszystkim może zdobić nagrzane pomieszczenia, jak również chłodne werandy czy korytarze.
Aspidistria wyniosła to żelazna roślina zamkniętych pomieszczeń. Doskonale znosi słabe oświetlenie, dzięki czemu nadaje się do ciemnych pomieszczeń. A przy jest odporna na suszę, lepiej podlać ją raz intensywnie niż często i w małych ilościach.
Grubosz drzewiasty znany jest także jako drzewko szczęścia. Rośnie wolno, nie wymaga przycinania ani prowadzenia. Wiosną i latem lubi obfite podlewanie, ale radzi sobie dobrze przy okresowych niedoborach wody. Roślina lubi słoneczne stanowiska. Latem można wystawiać ją na balkon.
Sukulenty to gatunki bardzo wygodne, gdy nie zawsze pamiętamy o regularnym podlewaniu lub nie mamy na to czasu. Potrzebują niewielkich ilości wody, zwłaszcza w okresie zimy. Kaktusom wystarczy „kilka kropel” raz na kilka tygodni. Aloesy natomiast zimą przed podlaniem lepiej przesuszyć, a obficiej podlewać latem.
