(13.09.2018)Z nami poradzisz sobie ze wszystkim!
Jak przygotować się do grzybobrania?
Wysyp grzybów w pełni. Jednak na wyprawę na grzyby warto się odpowiednio przygotować:
* Grzyby najlepiej rosną nocą, więc do lasu najlepiej wybrać się wczesnym rankiem, tym bardziej jeśli noc była deszczowa, możemy liczyć na owocne zbiory.
* Gdzie zbierać grzyby? Wytrawni grzybiarze mają swoje stałe miejsca. Początkującym grzybiarzom pozostaje uważne eksplorowanie ściółki leśnej. Grzyby często rosną pod brzozami, dębami i sosnami. Lasy sosnowo-dębowe uważa się za najbardziej obfitujące w borowiki i podgrzybki. Za to w sosnowym młodniku łatwo natkniemy się na maślaki. Koźlarze wolą osiki, brzozy i młode topole, natomiast kurki nie są zbyt wybredne i mogą rosnąć wszędzie.
* Jakie ubranie? Najlepiej na tzw. cebulkę. Ponieważ do lasu wybieramy się zwykle wczesnym rankiem, a temperatura w lesie jest zwykle znacznie niższa, niż w mieście, warto ubrać się ciepło. Przydadzą się też kalosze, ponieważ podłoże w lesie często bywa mokre. Nie zawadzi też spryskać się preparatem odstraszającym komary i kleszcze. Może się też przydać peleryna przeciwdeszczowa.
* Niezbędne akcesoria. Wiklinowy kosz to najlepszy pojemnik na grzyby. Plastikowe torby i wiadra mogą powodować zaparzanie się i psucie grzybów. Wówczas nawet w jadalnych gatunkach wytwarzają się substancje trujące i szkodliwe dla zdrowia. Scyzoryk lub mały nóż. Jeśli pasję do grzybów traktujesz bardziej poważnie, warto zaopatrzyć się w profesjonalny nóż do grzybów, który obiera, czyści, wyciąga ślimaki i mierzy „ochronny wymiar grzyba”. Grzyb przycinamy nożykiem tuż przy podstawie lub wykręcamy ze ściółki w całości, a dołek przykrywamy ziemią. Ważne, aby nie uszkodzić grzybni. Termos z herbatą i kanapki – jeśli planujemy dłuższą wyprawę.
* Atlas grzybów. Jeśli masz wątpliwości co do znalezionego grzyba, sprawdź go w atlasie. Jeżeli nadal nie jesteś pewien, skonsultuj zebrane grzyby z doświadczonym grzybiarzem.
* Telefon komórkowy, kompas lub GPS – gdy stracisz w lesie orientację. Jeśli jesteś w większej grupie, nie trać z nią kontaktu wzrokowego.
* Jak rozpoznać trujące grzyby? Niestety nie ma na to prostego sposobu. Na pewno zostawiamy w lesie grzyby, które pod kapeluszem mają spód składający się z blaszek. Wśród nich jest wiele gatunków trujących. Nie zbieramy grzybów małych, bo są one jeszcze nierozwinięte i trudno stwierdzić, czy są jadalne. W ten sposób niezwykle często mylone są kanie z młodymi muchomorami sromotnikowymi. Starych grzybów też warto unikać, bo ich wygląd się zmienia i może wprowadzić nas w błąd. Ponadto fakt, że na grzybie żeruje np. ślimak nie świadczy o tym, że grzyb jest jadalny. Jego trucizna może podziałać na nas śmiertelnie. Nie należy również wierzyć starym przesądom, że ciemnienie cebuli czy czernienie srebrnej łyżki włożonej do potrawy z grzybów dowodzi, że są one gatunkami trującymi. Lepiej też zrezygnować z tzw. metody „na smak”. Między bajki należy włożyć również opinię, że gatunki trujące mają piekący smak, bo na przykład muchomor sromotnikowy ma smak słodki.
* Nie niszcz bezmyślnie grzybów trujących. Są one ważne dla leśnego ekosystemu, gdyż stanowią pokarm dla wielu zwierząt. Są też niezbędne do prawidłowego rozwoju niektórych roślin.
